Ścieżka trudnej gry końcowej Exile 2 wywołała debatę wśród graczy, co spowodowało odpowiedź deweloperów. Współreżysorzy Mark Roberts i Jonathan Rogers bronili obecnej trudności, podkreślając znaczenie znaczących konsekwencji dla śmierci. Twierdzili, że wysoka trudność uniemożliwia graczom zbyt szybko postępowanie, stwierdzając, że częste zgony wskazują na potrzebę poprawy optymalizacji lub strategii kompilacji. Wyjaśnili, że „śmierć faktycznie ma znaczenie”, ma kluczowe znaczenie dla podstawowego doświadczenia gry. Uważają, że zmiany takie jak powracanie do systemu jednoportowego zasadniczo zmieniłyby wrażenie gry.

Uznając obawy gracza, Rogers wyjaśnił, że trudna gra końcowa ma na celu utrzymanie graczy na odpowiednim poziomie umiejętności. Zasugerował, że powtarzające się zgony oznaczają potrzebę wzmocnienia kompilacji i strategii przed rozwiązaniem treści wyższego poziomu. Jednak Griling Gear Games dokonuje przeglądu różnych elementów przyczyniających się do trudności w grze końcowej, mając na celu zachowanie autentycznej ścieżki wygnania 2, a potencjalnie rozwiązuje określone problemy.

Gra końcowa rozwija się w skomplikowanym atlasie światów. Gracze, po zakończeniu głównej kampanii w sprawie okrutności, poruszają się w połączonych mapach, walcząc z potężnymi szefami i przezwyciężając złożone wyzwania. Sukces opiera się na tworzeniu potężnych kompilacji, optymalizacji sprzętu i umiejętnie wykorzystując portale. Podczas gdy wielu przewodników oferuje zaawansowane strategie podboju map wysokiego poziomu i maksymalizacji jakości sprzętu, wymagający charakter Endgame nadal stanowi znaczącą przeszkodę dla wielu graczy. Stanowisko deweloperów pozostaje jednak silne w ich przekonaniu, że obecna trudność jest integralną częścią projektu gry.