Dankzij een hernieuwde focus op de kernconcepten waarop de serie oorspronkelijk was gebouwd, levert Assassin's Creed Shadows de meest bevredigende ervaring die de franchise in jaren heeft gezien. Met het Parkour -systeem van de game, die doet denken aan de vloeibaarheid die wordt gezien in eenheid , kunt u naadloos overstappen van de grond naar kasteel daken. De toevoeging van een worstelende haak verbetert verder uw vermogen om strategische uitkijkpunten snel te bereiken. Op een koord hoog boven je vijanden, je bent gewoon een druppel verwijderd van het uitvoeren van de perfecte moord - zolang je maar speelt als NAOE, de Agile Shinobi -hoofdrolspeler van de game. Schakel echter over naar Yasuke, de tweede hoofdrolspeler, en je staat in voor een compleet andere gameplay -ervaring.

Yasuke is traag, onhandig en niet in staat om stille moorden te doden. Zijn klimvaardigheden zijn zo beperkt dat ze lijken op die van een voorzichtige grootouder. Hij staat in schril contrast met de typische Assassin's Creed -hoofdrolspeler, waardoor hij een van de meest intrigerende maar verwarrende ontwerpkeuzes van Ubisoft is. Spelen als Yasuke voelt alsof je weggaat van de traditionele Assassin's Creed -ervaring.

Aanvankelijk was het significante verschil tussen de mogelijkheden van Yasuke en de kernfilosofie van de serie frustrerend. Wat is het doel van een Assassin's Creed -hoofdrolspeler die worstelt om te klimmen en geen stille takedowns kan uitvoeren? Hoe meer ik echter speelde als hij, hoe meer ik het unieke perspectief op prijs stelde dat hij in het spel brengt. Het ontwerp van Yasuke, hoewel gebrekkig, behandelt enkele kritieke problemen waarmee de serie de afgelopen jaren te maken heeft gehad.

Je kunt pas enkele uren na de campagne als Yasuke spelen, nadat je je eerste tijd met NAOE hebt doorgebracht, die het Assassin -archetype perfect belichaamt. Overgang naar Yasuke na het beheersen van de snelle bewegingen van NAOE is schokkend. Deze torenhoge samurai is te groot en luidruchtig om effectief door vijandelijke kampen te sluipen en kan nauwelijks iets hoger klimmen dan zijn eigen hoofd. Zijn onvermogen om houding te vinden op daken en zijn langzame, precaire evenwichtsoefening op de top van daken, introduceert een gevoel van wrijving. Klimmen wordt een moeizame taak, waarbij vaak het gebruik van steiger en ladders vereist om aanzienlijke vooruitgang te boeken.

Hoewel dit Yasuke niet dwingt om op de grond te blijven, moedigt het het zeker aan. Deze beperking ontkent hem het vermogen om een ​​hoog uitkijkpunt te winnen, waardoor het moeilijk is om bedreigingen in kaart te brengen en strategisch te plannen. In tegenstelling tot NAOE, die kan vertrouwen op Eagle Vision, heeft Yasuke niet zo'n voordeel. Kiezen om te spelen als hij betekent dat het opoffert van bijna alles behalve rauwe kracht.

Assassin's Creed is altijd geweest over heimelijke moorden en verticale verkenning, elementen waar Yasuke zich rechtstreeks tegen verzet. Spelen als hij voelt meer verwant aan Ghost of Tsushima dan Assassin's Creed , vooral gezien zijn gebrek aan stealth -training en afhankelijkheid van Samurai Sword -vaardigheden. De gameplay van Yasuke is gericht op felle gevechten, een functie waarvoor Tsushima wordt gevierd en Assassin's credo vaak bekritiseerd.

Spelen als Yasuke daagt je uit om de traditionele Assassin's Creed -aanpak te heroverwegen. Historisch gezien heeft de serie spelers in staat gesteld om moeiteloos overal te klimmen, verwant aan Spider-Man met een mes. Yasuke verandert deze dynamiek. Hoewel veel gebieden buiten zijn bereik liggen, onthult een zorgvuldige observatie van de omgeving verborgen paden die speciaal voor hem zijn ontworpen. Een leunende boomstam kan bijvoorbeeld leiden tot een synchronisatiepunt, anders ontoegankelijk zonder een worstelende haak, of een open raam op de tweede verdieping van een kasteel kan worden bereikt door de trapachtige opstelling van de buitenmuur van de binnenplaats te volgen. Deze paden zijn aantrekkelijker om te ontdekken dan het hersenloze klimmen van eerdere games.

Deze paden brengen echter alleen Yasuke waar hij naartoe moet, zijn vrijheid beperkt voor algemene verkenning en het uitdagend maken om de hoge grond te krijgen om vijandelijke patrouilles te observeren. Yasuke's benadering van stealth is beperkt tot de vaardigheid "Brutal Assassination", die allesbehalve subtiel is, waarbij een vijand op zijn zwaard wordt gespeeld, ze van de grond tilt en geschreeuwt. Het is meer een openingsbeweging voor gevechten dan een stealth -takedown. Maar wanneer gevechten ontstaan, is het opwindend. Shadows beschikt over het beste zwaardspel dat de serie in meer dan tien jaar heeft gezien, met doelgerichte stakingen en een verscheidenheid aan technieken, van brute haastaanvallen tot het bevredigen van ripostes. Afwerkingsbewegingen zijn grafisch intens en creëren een schril contrast met de heimelijke aanpak van NAOE.

De scheiding van gevechten en stealth in twee verschillende karakters voorkomt het mengen van stijlen die worden gezien in eerdere games zoals Origins , Odyssey en Valhalla , waar direct conflict vaak stealth overschaduwde. In Shadows betekent NAOE's kwetsbaarheid dat ze niet kan worden gevechten, waardoor spelers worden gedwongen te vluchten, te verplaatsen en de stealth -lus te resetten. Yasuke daarentegen biedt een pauze van deze spanning met zijn kracht, waardoor hij een formidabele kracht in de strijd is, vooral omdat zijn vaardigheidsboom na verloop van tijd ontgrendelt.

Het ontwerp van Yasuke is opzettelijk, maar het is een uitdaging om zich te verzoenen met de traditionele Assassin's Creed -ervaring. Terwijl personages als Bayek en Eivor zich waagden in actiegebied, handhaafden ze nog steeds de kernvaardigheden van de credo -hoofdrolspeler van een moordenaar, zoals klimmen en verborgen messen. Yasuke, als samurai, is thematisch geschikt in zijn gebrek aan stealth- en klimvaardigheden, maar dit betekent dat je Assassin's Creed niet in de traditionele zin kunt spelen bij het beheersen van hem.

De echte uitdaging voor Yasuke is zijn tegenhanger, NAOE. Mechanisch is ze de beste Assassin's Creed -hoofdrolspeler in jaren. Haar stealth toolkit, gecombineerd met de verticaliteit van Sengoku -periode Japan, zorgt voor een ervaring die echt de essentie van Assassin's Creed : een zeer mobiele stille moordenaar wordt.

NAOE profiteert ook van de ontwerpveranderingen die Yasuke vormen. Hoewel ze bijna overal kan klimmen, is de "Stick to Every Surface" -benadering van de serie vervangen door een realistischer systeem. Dit vereist dat spelers klimroutes beoordelen en ankerpunten vinden voor de grijphaak, maar toch langere sprongen en sneller klimmen mogelijk maakt - key -elementen die de open wereld transformeren in een moordenaar van een moordenaar . Op de grond is NAOE's gevecht net zo impactvol als die van Yasuke, hoewel ze niet zo lang in de strijd kan blijven bestaan. Dit roept de vraag op: waarom spelen als Yasuke wanneer NAOE een completere Assassin's Creed -ervaring biedt?

De bedoeling van Ubisoft om twee verschillende speelstijlen aan te bieden met Yasuke en NAOE is bewonderenswaardig, maar het creëert een tweesnijdend zwaard. Yasuke's gameplay, hoewel contrasterend en dwingend, verzet zich rechtstreeks tegen de fundamentele elementen van Assassin's Creed . Hoewel ik altijd naar Yasuke zal terugkeren voor de sensatie van zijn gevecht, is het door NAOE dat ik de wereld van Shadows echt zal verkennen. Omdat als ik als NAOE speel, ik het gevoel heb dat ik Assassin's Creed speel.