Na szczycie Dice w Las Vegas Neil Druckmann z Naughty Dog i Cory Barlog Sony Santa Monica omawiali wszechobecny temat wątpliwości w rozwoju gry. Ich godzinna rozmowa obejmowała zwątpienie, identyfikując udane pomysły i zbliżanie się do rozwoju postaci w wielu grach.

Druckmann zaskakująco ujawnił, że nie planuje wcześniejszych kontynuacji. Intensywnie koncentruje się na obecnym projekcie, zbliżając się do każdej gry, jakby to była jego ostatnia. Wszelkie pomysły na kontynuację są organicznie włączone, a nie są wcześniej planowane. Uważa rozwój kontynuacji jako powracający do nierozwiązanych elementów i badanie nowych łuków postaci. Jeśli podróż postaci jest kompletna, nawet żartował o zakończeniu ich historii. Jego podejście do ostatniej części nas II na przykład było traktowanie go jako samodzielnej narracji. Niezniszczona seria jest to przykład: każda rata zbudowana na poprzednich, ekologicznie rozwijających się postaci i ich przygodach bez wcześniej określonego planu długoterminowego.

I odwrotnie, Barlog stosuje skrupulatnie planowane, długoterminowe podejście, łącząc bieżące projekty z pomysłami wymyślonymi wiele lat wcześniej. Porównał swój proces do złożonej rady spiskowej, uznając nieodłączny stres i potencjał niepowodzeń z powodu zmieniających się zespołów, perspektyw i ewoluujących pomysłów w czasie. Przyznał, że ta metoda jest niezwykle wymagająca.

Druckmann skontrastował to, podkreślając jego preferencję dla skupienia się na natychmiastowych zadaniach, a nie długoterminowe planowanie, nie mając pewności przewidywania długoterminowego sukcesu.

Rozmowa zmieniła się na emocjonalną liczbę rozwoju gry. Druckmann podzielił się anegdotą o Pedro Pascal, podkreślając pasję, która napędza ich pracę pomimo ogromnej presji, negatywności, a nawet groźb śmierci. Wyjaśnił, że jego miłością do opowiadania historii jest jego siła napędowa.

Odpowiadając na pytanie Druckmanna o tym, kiedy nieustępliwy dążenie do stworzenia staje się „wystarczającą”, Barlog zaproponował szczerą refleksję nad niekończącą się naturą twórczych ambicji. Osiągnięcie głównego kamienia milowego nie przynosi satysfakcji; Zamiast tego napędza pragnienie następnego wyzwania. Opisał to jako nieustępliwy wewnętrzny „demon” popychający go do przodu, pomimo porady, aby zwolnić.

Druckmann powtórzył ten sentyment, choć delikatniej, podkreślając znaczenie tworzenia możliwości dla innych, ostatecznie wycofując się z Daily Grind. Wspomniał o radach Jasona Rubina po pozostawieniu niegrzecznego psa, podkreślając możliwości, które jego odejście stworzyło dla innych. Barlog żartobliwie odpowiedział deklaracją emerytury, kończąc dyskusję.