Las Vegas'taki Dice Zirvesi'nde Naughty Dog'un Neil Druckmann ve Sony Santa Monica'nın Cory Barlog, oyun gelişiminde yaygın şüphe temasını tartıştı. Bir saatlik konuşmaları, kendinden şüphe duydu, başarılı fikirleri tanımladı ve birden fazla oyunda karakter gelişimine yaklaştı.

Druckmann şaşırtıcı bir şekilde, önceden devam filmi planlamadığını açıkladı. Mevcut projeye yoğun bir şekilde odaklanıyor ve her oyuna sonuncusuymuş gibi yaklaşıyor. Herhangi bir devam filmi, önceden planlanmış olmak yerine organik olarak dahil edilir. Devam Gelişimi, çözülmemiş unsurları tekrar ziyaret etmek ve yeni karakter yaylarını keşfetmek olarak görüyor. Bir karakterin yolculuğu tamamlanmış hissedilirse, hikayelerini sona erdirmekten bile şaka yaptı. Örneğin, Son Bölüm II 'e yaklaşımı, buna bağımsız bir anlatı olarak muamele etmekti. Uncharted serisi bunu örneklendirir: Önceki, önceden belirlenmiş bir uzun vadeli plan olmadan karakterleri ve maceralarını organik olarak geliştiren her taksit.

Barlog, tersine, mevcut projeleri yıllar önce tasarlanan fikirlere bağlayan titizlikle planlanmış, uzun vadeli bir yaklaşım kullanıyor. Sürecini karmaşık bir komplo kuruluna benzeterek, zaman içinde değişen ekipler, perspektifler ve gelişen fikirler nedeniyle doğal stresi ve aksaklık potansiyelini kabul etti. Bu yöntemin inanılmaz derecede zorlu olduğunu itiraf etti.

Druckmann bunun aksine, uzun vadeli planlama yerine acil görevlere odaklanma tercihini vurguladı ve uzun vadeli başarıyı tahmin etme güveninden yoksundu.

Konuşma, oyun gelişiminin duygusal ücretine geçti. Druckmann, Pedro Pascal hakkında bir fıkra paylaştı ve muazzam baskı, olumsuzluk ve hatta ölüm tehditlerine rağmen çalışmalarını besleyen tutkuyu vurguladı. Oyun hikaye anlatımına olan sevgisinin itici gücü olduğunu açıkladı.

Druckmann'ın amansız sürüşün ne zaman yaratılmaya "yeterince" olduğu sorusuna yanıt veren Barlog, yaratıcı hırsın bitmeyen doğası hakkında samimi bir yansıma sundu. Büyük bir kilometre taşının elde edilmesi memnuniyet getirmez; Bunun yerine, bir sonraki zorluk arzusunu körükler. Bunu, yavaşlama tavsiyesine rağmen, onu ileriye iten amansız bir iç "iblis" olarak nitelendirdi.

Druckmann, bu düşünceyi daha nazik olsa da, sonunda günlük eziyetten geri dönerek başkaları için fırsatlar yaratmanın önemini vurguladı. Jason Rubin'in yaramaz köpeği terk ettiği ve ayrılmasının başkaları için yarattığı fırsatları vurguladığı konusunda tavsiyeden bahsetti. Barlog, tartışmayı sonuçlandırarak bir emeklilik beyanı ile şakacı bir şekilde cevap verdi.