Toen ik ging zitten om het nieuwste project van ontwikkelaar MercurySteam, Blades of Fire , te spelen, verwachtte ik iets dat lijkt op een moderne kijk op hun Castlevania: Lords of Shadow -serie, misschien met een knipoog naar de recente God of War Games. Na een uur verschoof mijn indruk naar een zielsachtige ervaring, zij het waar de focus recht was op wapenstatistieken in plaats van karakterontwikkeling. Tegen het einde van de hands-on sessie van drie uur realiseerde ik me dat Blades of Fire zowel een mix was van deze invloeden als iets geheel nieuws-een actie-avontuurspel dat voortbouwt op een bekende grond met een unieke wending.

Op het eerste gezicht is het gemakkelijk om vuurbladen te verwarren met een direct eerbetoon aan de god van de oorlog van Sony Santa Monica. De game beschikt over een donkere fantasiewereld, impactvol gevechten en een camera van een derde persoon die je dicht bij de actie houdt. De parallellen zijn duidelijk, zelfs in de vroege stadia van de demo, waar ik een labyrintkaart navigeerde vol met schatkisten naast een jonge metgezel die assisteerde bij het oplossen van puzzels. Samen zochten we een vrouw van de wildernis, wiens huis bovenop een gigantisch wezen zat. De game leent echter ook zwaar van het repertoire van FromSoftware, inclusief aambeeldvormige checkpoints die gezondheidsdrankjes en respawn-vijanden herstellen, die voor sommigen misschien een beetje te vertrouwd zijn.

De wereld van vuurschepen straalt een nostalgische fantasie -sfeer uit de jaren 80 uit. Je zou je kunnen voorstellen dat Conan de barbaarse past bij zijn gespierde krijgers, terwijl de orang-oetan-achtige vijanden die op bamboe pogo-sticks stuiteren, niet misplaatst lijken in het labyrint van Jim Henson. Het verhaal heeft ook een retro -gevoel - een slechte koningin heeft staal in steen veranderd, en het is aan jou, Aran de Lira, een smid -halfgod, om haar te verslaan en het metaal van de wereld te herstellen. Ondanks deze charmante throwback lijken het verhaal, de personages en het schrijven in dit stadium enigszins generiek te zijn, die doen denken aan vele over het hoofd gezien verhalen uit het Xbox 360 -tijdperk.

De mechanische bekwaamheid van het spel valt echter aanzienlijk op. Bladen van vuur heeft een gevechtssysteem gecentreerd rond directionele aanvallen, met behulp van elke gezichtsknop op de controller. Op een PlayStation -pad, bijvoorbeeld, richt de Triangle -knop zich op de kop, Cross streeft naar de romp, terwijl vierkant en cirkel naar links en rechts veegt. Inzicht in de houding van een vijand stelt je in staat om deze aanvallen te exploiteren om hun verdediging door te breken. Een soldaat die hun gezicht afschermt, kan bijvoorbeeld worden verslagen door laag te richten en hun buik te slaan, wat resulteert in bevredigende viscerale effecten, met bloed spottend door de toegebrachte wonden.

Het systeem schijnt echt in Boss -ontmoetingen, zoals de eerste grote baas van de demo, een kwijlende trol. Deze trol had een secundaire gezondheidsbalk die alleen kon worden beschadigd na het uiteenvallen, met de ledemaat verwijderd, afhankelijk van uw aanvalshoek. U zou bijvoorbeeld een rechterhandsaanval kunnen gebruiken om zijn linkerarm te verbreken, waardoor deze effectief ontwapent. Nog opvallender, je kunt het hele gezicht van de trol afsnijden, waardoor het blind en zwaaiend blijft totdat het zijn ogen regenereert.

Wapens in Blades of Fire vereisen zorgvuldige aandacht, een belangrijke functie die het spel uit elkaar zet. Na verloop van tijd worden omgevormde wapens saai, waardoor schade wordt verminderd bij elke opeenvolgende staking. Om dit tegen te gaan, moeten spelers een slijpsteen of schakel van standpunten gebruiken, omdat de rand en de punt onafhankelijk van de punt slijten. Net als in Monster Hunter , moet je tijdens de strijd momenten vinden om je wapen te slijpen, maar alle wapens hebben een duurzaamheidsmeter die onvermijdelijk tot breuk leidt. Wanneer dit gebeurt, kunt u ze repareren op een aambeeldcontrolepunt of ze smelten voor het maken van nieuwe.

Bladen van vuurschermen

9 afbeeldingen

The Forge in Blades of Fire is een baanbrekend kenmerk en biedt een uitgebreid wapenschermsysteem. In plaats van nieuwe wapens in de wereld te vinden, begin je helemaal opnieuw bij de smidse. Je begint met een basiswapensjabloon, die Aran schetst op een schoolbord, vervolgens tweak en wijzigt het. Het ontwerpen van een speer omvat bijvoorbeeld het aanpassen van de poollengte en speerpuntvorm, elke beslissing die de statistieken van het wapen beïnvloedt. Verschillende materialen beïnvloeden het gewicht en het uithoudingsvermogen en voegt een laag aanpassing en personalisatie toe aan uw wapens.

Het knutselproces eindigt daar niet. Zodra uw ontwerp is voltooid, moet u het metaal fysiek op een aambeeld hameren door een gedetailleerde minigame. U regelt de lengte, kracht en hoek van elke staking, met als doel een gebogen lijn op het scherm te matchen met een reeks verticale staven. Het overwerken van het staal leidt tot zwakkere wapens, dus precisie en efficiëntie zijn de sleutel. Je prestaties verdienen een sterrenclassificatie, die bepaalt hoe vaak je je wapen kunt repareren voordat het voor altijd verloren is.

Het Forge-concept introduceert een vaardigheidselement in wat meestal een menu-gedreven systeem is, maar de minigame kan frustrerend stomp zijn. Ik had moeite om een ​​duidelijke verbinding te zien tussen mijn stakingen en de resulterende metalen vorm, in de hoop op verbeteringen of een betere tutorial vóór de release van de game.

De invloed van de Forge reikt verder dan de demo, waarbij Mercurysteam streeft naar spelers om diepe verbindingen te vormen met hun vervaardigde wapens gedurende een reis van 60-70 uur. Terwijl je nieuwe metalen verkent en ontdekt, kun je je wapens opnieuw ontstaan ​​om hun eigenschappen te verbeteren, waardoor ze geschikt blijven voor nieuwe uitdagingen. Deze band wordt benadrukt door het doodssysteem, waar je bij de nederlaag je wapen laat vallen en zonder respawnen, maar het gevallen wapen blijft in de wereld om te herstellen.

Deze monteur, geïnspireerd door Dark Souls , bevordert een meer betekenisvolle band met je wapens dan met verloren zielen, die door gevechten kunnen worden aangevuld. Ik wil graag zien hoe deze dynamiek zich tijdens de campagne ontvouwt en of backtracking je in staat stelt om te herenigen met en wapens te reforeren van eerder in je reis.

MercurySteam's adoptie van ideeën van Dark Souls en zijn opvolgers is niet verwonderlijk, gegeven van de diepgaande invloed van Software op het genre van het Action Game. Vuurbladen kunnen ook worden gezien als een spirituele opvolger van Blade of Darkness , een spel ontwikkeld door de oprichters van Mercurysteam in de vroege jaren 2000, die sommigen beschouwen als een voorloper van de Souls -serie. De ontwikkelaars bouwen voort op hun werk uit het verleden terwijl ze vooruitgang van andere studio's opnemen.

Tijdens het spelen voelde ik de aantrekkingskracht van de verschillende invloeden van Mercurysteam - de brutale gevecht van Blade of Darkness , de innovaties van FromSoftware en het Wereldontwerp van God of War . Toch definiëren deze invloeden geen vuurbladen . In plaats daarvan worden ze opnieuw geïnterpreteerd in een breder canvas van ideeën, waardoor een uniek recept wordt gecreëerd dat het onderscheidt van zijn inspiraties.

Ik heb wel wat reserveringen bij de instelling van de game. De vrij generieke Dark Fantasy World kan moeite hebben om een ​​avontuur van 60 uur te ondersteunen en binnen drie uur drie keer dezelfde miniboss tegenkomt, roept vragen op over variëteit. De diepe verbinding tussen je vervalste messen en de vijanden die je confronteert is echter echt intrigerend. In een tijd waarin complexe games zoals Elden Ring en Monster Hunter mainstream hits zijn geworden, heeft Blades of Fire het potentieel om iets nieuws te bieden en fascinerends voor het genre van de actie-avontuur.